Sigla biblijne
Sigla biblijne
Nasza przygoda z Pismem Świętym często rozpoczyna się od włączenia się od jakiejś wspólnoty chrześcijan, którzy bardziej angażują się w życie parafii. Na spotkaniach formacyjnych takiej grupy często sięga się do Biblii, aby w ten sposób poznać co Bóg mówi na rozważany przez grupę temat. Zdarza się, że prowadzący spotkanie prosi jego uczestników o otwarcie Pisma Świętego na odpowiednim tekście. Czasami czyni to mówiąc jaki tekst ma być otworzony, kiedy indziej na początku spotkania rozdaje karteczki z siglami biblijnymi tekstów, które będą potrzebne. I wtedy może pojawić się kłopot, ponieważ taka kartka może wydawać się napisana szyfrem (jakiś zbiór liter, cyfr i znaków interpunkcyjnych), a jest to jedynie skrótowy zapis informacji jaki tekst biblijny będzie przedmiotem naszych zainteresowań. Żeby ten zapis stał się dla nas czytelny należy zapoznać się z podanymi niżej wyjaśnieniami.
Najpierw mamy informację z jakiej księgi Pisma Świętego pochodzi interesujący nas tekst – o tym mówią nam umieszczone w tym zapisie litery (czasami poprzedzone cyframi: 1, 2 albo 3). Poniżej podajemy wykaz skrótów literowych wszystkich ksiąg biblijnych. W nawisach podano warianty skrótu, z którymi czasami można się spotkać.
Rdz (Pcz) |
Księga Rodzaju |
Gdy już wiemy w jakie księdze mamy szukać interesującego nas tekstu kolejną informacją jest numer rozdziału, w którym ten tekst się znajduje (pierwsza liczba) oraz oddzielony od niego przecinkiem numer wersetu (liczba po przecinku).
Przykład:
J 3,16
14 A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, 15 aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. 16 Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. 17 Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony.
Jeżeli w naszym zapisie po przecinku pojawiają się dwie liczby rozdzielone myślnikiem oznacza to, że interesują nas wersety z zakresu od pierwszej liczby do drugiej.
Przykład:
Ga 5,22-23
19 Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, 20 uprawianie bałwochwalstwa, czary, nienawiść, spór, zawiść, wzburzenie, niewłaściwa pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, 21 zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą. 22 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, 23 łagodność, opanowanie. Przeciw takim cnotom nie ma Prawa. 24 A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami.
Jeżeli w naszym zapisie po przecinku pojawiają się dwie liczby rozdzielone kropką oznacza to, że interesuje nas werset oznaczony pierwszą liczbą oraz werset oznaczony drugą liczbą.
Przykład:
Prz 11,19.23
18 Nieprawy otrzyma zysk zawodny, pewna nagroda dla siewcy prawości. 19 Mąż prawy zmierza do życia, kto zaś goni za grzechem - do śmierci. 20 Obrzydłe dla Pana są serca przewrotne, On tych miłuje, których droga prawa. 21 Na pewno zło nie ujdzie bezkarnie, a potomstwo prawych ocaleje. 22 Czym w ryju świni złota obrączka, tym piękna kobieta, ale bez rozsądku. 23 Pragnieniem prawych jest tylko dobro, oczekiwaniem złych ludzi jest gniew. 24 Jeden jest hojny, a stale bogaty, a nad miarę skąpy zmierza do nędzy.
Możemy spotkać się z kombinacją myślników i kropek, albo z użyciem wielu kropek. Wtedy należy stosować odpowiedni powyższe reguły, co dobrze zilustrują podane przykłady:
Prz 15,16-17.20
15 Wszystkie dni są złe dla nieszczęśliwego, serce szczęśliwe to uczta wieczysta. 16 Lepiej mieć mało - z bojaźnią Pańską, niż z niepokojem - wielkie bogactwo. 17 Lepsze jest trochę jarzyn z miłością, niż tłusty wół z nienawiścią. 18 Człowiek gniewliwy wznieca kłótnie, a cierpliwy spory łagodzi. 19 Jak żywopłot z ciernia, tak droga leniwych, ścieżka uczciwych jest wyrównana. 20 Mądry syn radością ojca, a matką gardzi syn głupi. 21 Niemądry głupotą się cieszy, rozumny idzie prawą drogą.
Prz 17,12.16-17
11 Zły szuka jedynie buntu, lecz zwiastun nieszczęścia będzie mu posłany. 12 Raczej spotkać niedźwiedzicę, co straciła małe, niżeli głupiego z jego głupotą. 13 Kto złem za dobre odpłaca, temu zło nie ustąpi z domu. 14 Kłótnię zaczynać to dać upust wodzie, nim spór wybuchnie - uciekaj! 15 Kto uwalnia łotra i kto skazuje niewinnych: Pan do obu czuje odrazę. 16 Po cóż pieniądze w ręku głupiego? Brak mu rozumu, by nabyć mądrości. 17 Przyjaciel kocha w każdym czasie, a bratem się staje w nieszczęściu. 18 Niemądry jest ten, kto daje porękę i kto przysięgą ręczy za bliźniego.
Mk 4,21-23.26-29
20 W końcu na ziemię żyzną zostali posiani ci, którzy słuchają słowa, przyjmują je i wydają owoc: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny». 21 Mówił im dalej: «Czy po to wnosi się światło, by je postawić pod korcem lub pod łóżkiem? Czy nie po to, aby je postawić na świeczniku? 22 Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało wyjść na jaw. 23 Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!». 24 I mówił im: «Uważajcie na to, czego słuchacie. Taką samą miarą, jaką wy mierzycie, odmierzą wam i jeszcze wam dołożą. 25 Bo kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, pozbawią go i tego, co ma». 26 Mówił dalej: «Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. 27 Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. 28 Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie. 29 A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo pora już na żniwo». 30 Mówił jeszcze: «Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? 31 Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi.
Prz 19,8.11.13
7 Biedaka wszyscy bracia nie lubią, tym bardziej najbliżsi stronią od niego; on szuka słów - ale ich nie ma. 8 Kto nabywa mądrość - ten siebie kocha, kto strzeże rozwagi - ten dobro zdobędzie. 9 Fałszywy świadek nie ujdzie karania, zginie - kto kłamstwem oddycha. 10 Nie przystoi głupiemu opływać w rozkosze, tym bardziej słudze - kierować panami. 11 Rozważny człowiek nad gniewem panuje, a chwałą jego - zapomnienie uraz. 12 Jak ryk lwa, tak zagniewanie króla, jego życzliwość jak rosa na trawie. 13 Strapieniem dla ojca - syn głupi, a rynną wciąż cieknącą - kłótliwa kobieta. 14 Dom i bogactwo dziedzictwem po przodkach, lecz żona rozsądna darem od Pana.
Z inną sytuacją mamy do czynienia gdy po pierwszej liczbie oznaczającej rozdział interesującego nas tekstu pojawi się myślnik i po nim druga liczba. Jest to dla nas informacja, że interesują nas całe rozdziały danej księgi z zakresu od pierwszej liczby do drugiej liczby (wyjątkiem są księgi: Ab, Flm, 2 J, 3 J, Jud, gdzie taka informacja mówi o zakresie interesujących nas wersetów, ponieważ składają się one z jednego rozdziału).
Przykłady:
1 Tm 2-3
18 Ten właśnie nakaz poruczam ci, Tymoteuszu, dziecko moje, po myśli proroctw, które uprzednio wskazywały na ciebie: byś wsparty nimi toczył dobrą walkę, 19 mając wiarę i dobre sumienie. Niektórzy odrzuciwszy je ulegli rozbiciu we wierze; 20 do nich należy Hymenajos i Aleksander, których przekazałem szatanowi, ażeby się oduczyli bluźnić. 2 1 Zalecam więc przede wszystkim, by prośby, modlitwy, wspólne błagania, dziękczynienia odprawiane były za wszystkich ludzi: 2 za królów i za wszystkich sprawujących władze, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne z całą pobożnością i godnością. 3 Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Zbawiciela naszego, Boga, 4 który pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy. 5 Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, 6 który wydał siebie samego na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie. 7 Ze względu na nie ja zostałem ustanowiony głosicielem i apostołem - mówię prawdę, nie kłamię - nauczycielem pogan we wierze i prawdzie. 8 ¶ Chcę więc, by mężczyźni modlili się na każdym miejscu, podnosząc ręce czyste, bez gniewu i sporu. 9 Podobnie kobiety - w skromnie zdobnym odzieniu, niech się przyozdabiają ze wstydliwością i umiarem, nie przesadnie zaplatanymi włosami albo złotem czy perłami, albo kosztownym strojem, 10 lecz przez dobre uczynki, co przystoi kobietom, które się przyznają do pobożności. 11 Kobieta niechaj się uczy w cichości z całym poddaniem się. 12 Nauczać zaś kobiecie nie pozwalam ani też przewodzić nad mężem lecz chcę, by trwała w cichości. 13 Albowiem Adam został pierwszy ukształtowany, potem - Ewa. 14 I nie Adam został zwiedziony, lecz zwiedziona kobieta popadła w przestępstwo. 15 Zbawiona zaś zostanie przez rodzenie dzieci; będą zbawione wszystkie, jeśli wytrwają w wierze i miłości, i uświęceniu - z umiarem. 3 1 Nauka ta zasługuje na wiarę. Jeśli ktoś dąży do biskupstwa, pożąda dobrego zadania. 2 Biskup więc powinien być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity, gościnny, sposobny do nauczania, 3 nie przebierający miary w piciu wina, nieskłonny do bicia, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz, 4 dobrze rządzący własnym domem, trzymający dzieci w uległości, z całą godnością. 5 Jeśli ktoś bowiem nie umie stanąć na czele własnego domu, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży? 6 Nie może być świeżo ochrzczony, ażeby wbiwszy się w pychę nie wpadł w diabelskie potępienie. 7 Powinien też mieć dobre świadectwo ze strony tych, którzy są z zewnątrz, żeby się nie naraził na wzgardę i sidła diabelskie. 8 ¶ Diakonami tak samo winni być ludzie godni, w mowie nieobłudni, nie nadużywający wina, niechciwi brudnego zysku, 9 lecz utrzymujący tajemnicę wiary w czystym sumieniu. 10 I oni niech będą najpierw poddawani próbie, i dopiero wtedy niech spełniają posługę, jeśli są bez zarzutu. 11 Kobiety również - czyste, nieskłonne do oczerniania, trzeźwe, wierne we wszystkim. 12 Diakoni niech będą mężami jednej żony, rządzący dobrze dziećmi i własnymi domami. 13 Ci bowiem, skoro dobrze spełnili czynności diakońskie, zdobywają sobie zaszczytny stopień i ufną śmiałość w wierze, która jest w Chrystusie Jezusie. 14 ¶ Piszę ci to wszystko spodziewając się przybyć do ciebie możliwie szybko. 15 Gdybym zaś się opóźniał, piszę, byś wiedział, jak należy postępować w domu Bożym, który jest Kościołem Boga żywego, filarem i podporą prawdy. 16 A bez wątpienia wielka jest tajemnica pobożności. Ten, który objawił się w ciele, usprawiedliwiony został w Duchu, ukazał się aniołom, ogłoszony został poganom, znalazł wiarę w świecie, wzięty został w chwale. 4 1 Duch zaś otwarcie mówi, że w czasach ostatnich niektórzy odpadną od wiary, skłaniając się ku duchom zwodniczym i ku naukom demonów.
2 J 5-6
4 Ucieszyłem się bardzo, że znalazłem wśród twych dzieci takie, które postępują według prawdy, zgodnie z przykazaniem, jakie otrzymaliśmy od Ojca. 5 A teraz proszę cię, Pani, abyśmy się wzajemnie miłowali. A pisząc to - nie głoszę nowego przykazania, lecz to, które mieliśmy od początku. 6 Miłość zaś polega na tym, abyśmy postępowali według Jego przykazań. Jest to przykazanie, o jakim słyszeliście od początku, że według niego macie postępować. 7 Wielu bowiem pojawiło się na świecie zwodzicieli, którzy nie uznają, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele ludzkim. Taki jest zwodzicielem i Antychrystem. 8 Uważajcie na siebie, abyście nie utracili tego, coście zdobyli pracą, lecz żebyście otrzymali pełną zapłatę.
Z jeszcze inną sytuacją spotykamy się, gdy w zapisie po pierwszej liczbie mamy przecinek, drugą liczbę po niej myślnik, następnie trzecią liczbę, po niej ponownie przecinek i czwartą liczbę. Taki zapis informuje nas, że interesuje nas tekst, który rozpoczyna się w rozdziale określonym pierwszą liczbą, od wersetu określonego drugą liczbą, i który ciągnie się aż do rozdziału określonego trzecią liczbą, do wersetu określonego czwartą liczbą.
Przykład:
Dz 22,30-23,5
27 Trybun przyszedł i zapytał go: «Powiedz mi, czy ty jesteś Rzymianinem?» A on odpowiedział: «Tak». 28 «Ja za wielką sumę nabyłem to obywatelstwo» - odrzekł trybun. A Paweł powiedział: «A ja mam je od urodzenia». 29 Natychmiast też odstąpili od niego ci, co go mieli badać. Dowiedziawszy się, że jest Rzymianinem, trybun przestraszył się, że kazał go związać. 30 Następnego dnia, chcąc dowiedzieć się dokładnie, o co go Żydzi oskarżali, zdjął z niego więzy, rozkazał zebrać się arcykapłanom i całemu Sanhedrynowi i wyprowadziwszy Pawła stawił go przed nimi. 23 1 Paweł zaś, spojrzawszy śmiało na Sanhedryn, przemówił: «Bracia, aż do dnia dzisiejszego służyłem Bogu z zupełnie spokojnym sumieniem». 2 Arcykapłan Ananiasz kazał tym, co przy nim stali, uderzyć go w twarz. 3 Wtedy Paweł powiedział do niego: «Uderzy cię Bóg, ściano pobielana! Zasiadłeś, aby mnie sądzić według Prawa, a każesz mnie bić wbrew Prawu?» 4 «Arcykapłanowi złorzeczysz?» - powiedzieli stojący przy nim. 5 «Nie wiedziałem, bracia - rzekł Paweł - że to arcykapłan. Napisane jest bowiem: Przełożonemu ludu Twego nie będziesz złorzeczył». 6 Wiedząc zaś, że jedna część składa się z saduceuszów, a druga z faryzeuszów, wołał Paweł przed Sanhedrynem: «Jestem faryzeuszem, bracia, i synem faryzeuszów, a stoję przed sądem za to, że spodziewam się zmartwychwstania umarłych».
W zapisie sigli biblijnych możemy też spotkać średnik. Ten znak interpunkcyjny służy do oddzielania od siebie tekstów pochodzących z różnych rozdziałów, albo z różnych ksiąg.
Przykłady:
Mt 5,38-42; 6,1
37 Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi. 38 Słyszeliście, że powiedziano: Oko za oko i ząb za ząb! 39 A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu. Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi! 40 Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz! 41 Zmusza cię kto, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące! 42 Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie. 43 Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. 44 A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; 45 tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. 46 Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? 47 I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? 48 Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski. 6 1 Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. 2 Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę.
Mk 14,10-11; Łk 22,3-6
9 Zaprawdę, powiadam wam: Gdziekolwiek po całym świecie głosić będą tę Ewangelię, będą również opowiadać na jej pamiątkę to, co uczyniła». 10 Wtedy Judasz Iskariota, jeden z Dwunastu, poszedł do arcykapłanów, aby im Go wydać. 11 Gdy to usłyszeli, ucieszyli się i przyrzekli dać mu pieniądze. Odtąd szukał dogodnej sposobności, jak by Go wydać. 12 W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowywano Paschę, zapytali Jezusa Jego uczniowie: «Gdzie chcesz, abyśmy poszli poczynić przygotowania, żebyś mógł spożyć Paschę?» 13 I posłał dwóch spośród swoich uczniów z tym poleceniem: «Idźcie do miasta, a spotka was człowiek, niosący dzban wody. 1 Nadchodziła uroczystość Przaśników, tak zwana Pascha. 2 Arcykapłani i uczeni w Piśmie szukali sposobu, jak by Go zabić, gdyż bali się ludu. 3 Wtedy szatan wszedł w Judasza, zwanego Iskariotą, który był jednym z Dwunastu. 4 Poszedł więc i umówił się z arcykapłanami i dowódcami straży, jak ma im Go wydać. 5 Ucieszyli się i ułożyli się z nim, że dadzą mu pieniądze. 6 On zgodził się i szukał sposobności, żeby im Go wydać bez wiedzy tłumu. 7 Tak nadszedł dzień Przaśników, w którym należało ofiarować Paschę. 8 Jezus posłał Piotra i Jana z poleceniem: «Idźcie i przygotujcie nam Paschę, byśmy mogli ją spożyć».
W analizowanym przez nas zapisie teksów biblijnych mogą czasami pojawić się również litery, które towarzyszą cyfrom określającym wersety. Informują nas one, że interesuje nas jakiś fragment danego wersetu. Jeżeli jest to litera „a” to jest to dla nas informacja, że interesuje nas pierwsza część tego wersetu, jeżeli jest to litera „b” oznacza to, że interesuje nas druga, albo kolejna część wersetu (jeżeli werset składa się z więcej niż dwóch części).
Przykłady:
1 J 1,5b
4 Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była pełna. 5 Nowina, którą usłyszeliśmy od Niego i którą wam głosimy, jest taka: Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności. 6 Jeżeli mówimy, że mamy z Nim współuczestnictwo, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie postępujemy zgodnie z prawdą.
Rdz 2,1-4a
31 A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre. I tak upłynął wieczór i poranek - dzień szósty. 2 1 W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie jej zastępy stworzeń. 2 A gdy Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął. 3 Wtedy Bóg pobłogosławił ów siódmy dzień i uczynił go świętym; w tym bowiem dniu odpoczął po całej swej pracy, którą wykonał stwarzając. 4 Oto są dzieje początków po stworzeniu nieba i ziemi. Gdy Pan Bóg uczynił ziemię i niebo, 5 nie było jeszcze żadnego krzewu polnego na ziemi, ani żadna trawa polna jeszcze nie wzeszła - bo Pan Bóg nie zsyłał deszczu na ziemię i nie było człowieka, który by uprawiał ziemię 6 i rów kopał w ziemi, aby w ten sposób nawadniać całą powierzchnię gleby - 7 wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.
Oczywiście w zapisie można spotkać też bardziej złożone połączenia, ale stosując uważnie wyżej podane zasady jesteśmy w stanie zawsze dokładnie określić o jaki tekst biblijny chodzi.